Kategoria: Bez kategorii

Chwilę trwało, ale jesień nadeszła.  Sezon swetrowo-czapkowo-szalikowy został tym samym otwarty 🙂 Nie wiem jak Wy, ale ja mam ręce pełne roboty, tym bardziej ,że zbliżają się kolejne targi. Wypróbowuję różne pomysły, jedne z powodzeniem, a inne nie. Musiałam się przeprosić z pomysłem zrobienia bolerka ściegiem angielskim, zaczepionym na zrobionej tasiemce warkoczu- w głowie i na rysunku wyglądało świetnie… niestety w rzeczywistości dużo gorzej 🙁 Nie, nie rezygnuje będę próbować dalej… z pewnymi modyfikacjami…

Oprócz wspomnianych już zmagań powstał cudnie żółty szal z farbowanej ręcznie włóczki,  w której zakochałam się od pierwszego wejrzenia.

Czapka, bo czapek nigdy dość, sweter w stylu retro oraz kilka par mitenek. Jakiś czas temu dowiedziałam się, że właśnie mitenki są bardzo popularne wśród muzyków, zgadlibyście?

Wracam do drutów bo samo się nie zrobi 😉 Za jakiś czas pokażę efekty. 

Wakacje czas na odpoczynek, podróże mniej lub bardziej sentymentalne oraz szukanie inspiracji. Tak tegoroczne lato obfitowało w te ostatnie. Wracając z Południa za namową Ojca rodziny- Pana Męża mego- wstąpiliśmy do Ojcowskiego Parku Narodowego ( stąd ten przewrotny tytuł :)).

Niemalże każdy Polak w jakimś momencie swojej edukacji natrafił na fotografie Maczugi Herkulesa czy Bramy Krakowskiej. Już same fotki robią wrażenie, a osobiście stanąć pod Maczugą: zobaczyć i poczuć jej ogrom, potęgę… niezapomniane!

Jednak jeszcze jedna rzecz zwróciła moją uwagę: roślinność- jej kolory, formy i nieprawdopodobne wręcz miejsca, w których można ją znaleźć. Połączenia świeżej zieleni, bieli i czerwieni; brązy szarości żółcie i zieleń, a czasem takie konfiguracje, które nie przyszły by do głowy. Jedno słowo: z a ch w y t .

Oczywiście należało część tych cudów udokumentować, na szczęście nie ogranicza nas już ilość klatek na kliszy… poszaleliśmy z Panem Mężem – nawet bardzo 😉

Zamieszczam tu tylko kilka dowodów owego szaleństwa 🙂

Powoli tradycją się staje, że w okolicach maja/czerwca magicznie znajduje się w moim posiadaniu jakiś mebelek, który woła o drugie życie. Tak w zeszłym roku pojawiła się półka: „Terminy gonią”, „Lato szaleństwu sprzyja”. W tym sezonie pojawił się stolik od maszyny Singer.  Bardzo długo odwracano od niego wzrok i spychano w kąt- dosłownie i w przenośni.

Nadszedł w końcu czas by się nim zająć. Wymyśliłam sobie, że odnowienie takiego stolika powinno się robić pod okiem profesjonalisty, by przez brak wiedzy czy umiejętności nie zepsuć tego cuda. Znalazłam fantastyczny warsztat: Renowacji starych mebli, pracuje się pod okiem stolarzy, którzy zęby zjedli na odnawianiu i restaurowaniu mebli dawnych. Z tego znana jest Pracownia i Galeria Stara Praga. Przez cztery popołudnia, meble poddawane były: czyszczeniu, nakładaniu forniru, olejowaniu, bejcowaniu i finalnie politurowaniu.

Słupek wiedzy na temat stolarskiego rzemiosła podniósł się znacznie. Dowiedziałam się kilku interesujących rzeczy na temat samego drewna i jego właściwości. Zamierzam z tej wiedzy korzystać 🙂

Jednak przede wszystkim, poznałam niesamowitych ludzi, pasjonatów, znawców i fachowców- jestem szczęściarą.